1. łuskać 2. korować
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
łuszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, łuszczyćczę, łuszczyćczy, łuszczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co łuskać: Łuszczyć groch, nasiona czegoś. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego
łuszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypać się, odpadać, kruszyć się drobnymi, cienkimi płatkami, warstwami (np. w wyniku przesuszenia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra, naskórek łuszczy się. Farba, tynk łuszczą się i odpadają ze ścian całymi płatami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuszczenie — ↨ łuszczenie się n I rzecz. od łuszczyć (się) … Słownik języka polskiego
